Borów Tucholskich
Encyklopedia PWN
woj. w północnej części Polski, nad Morzem Bałtyckim; graniczy z woj.: warmińsko-mazurskim (na wschodzie), kujawsko-pomor. (na południu), wielkopol. (na południowym zachodzie) i zachodniopomor. (na zachodzie); na północy M. Bałtyckie z Zat. Gdańską i Zalewem Wiślanym.
m. powiatowe w północno-zachodniej części woj. kujawsko-pomor., w Borach Tucholskich, nad Brdą i jej dopływem Kiczą, w sąsiedztwie Tucholskiego Parku Krajobrazowego.
osada w woj. pomor., w pow. starogardzkim (gmina Osiek), w Borach Tucholskich, nad Wdą.
nazwa mieszkańców borów, używana najczęściej w stosunku do: mieszkańców obszarów leśnych w okolicach Sompolna, Brdowa, Przedecza (tzw. Kujawy Borowe); ludności Borów Tucholskich (niewielka grupa mieszkająca na wschód od Sandomierza).
miasto w województwie pomor., w powiecie chojnickim, w Borach Tucholskich, na l. brzegu rz. Niechwaszcz (prawy dopływ Wdy), w pobliżu Parku Nar. Bory Tucholskie i Zaborskiego Parku Krajobrazowego.
równina sandrowa w północnej części Pojezierza Południowopomorskiego, między Pojezierzem Bytowskim na północy a Pojezierzem Krajeńskim na południu, w dorzeczu górnej Gwdy i Brdy; powierzchnia 2,1 tys. km2;
